بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۳۳ از ۳۲۴۶

الف معین

(~.) (ص نسب.) منسوب به آذربایجان، از مردم آذربایجان.

الف معین

(~. قَ) (اِ.) کنایه از: کمیابی آدم‌های شایسته و کارآمد.

الف معین

(~. اَ) (اِفا.) آتش افروز، آذرافروز.

الف معین

(~. فُ) (حامص.)۱- عمل آدم فروش اعم از سپردن و فروختن آدم‌ها به دست دیگ...

الف معین

(~. اَ)۱- (ص فا.)افروزندة آتش، آتش آفروز.۲- (اِ.) ظرفی سفالین که برای ...

الف معین

(ذَ) (اِ.)۱- آتش.۲- ماه نهم از سال شمسی.۳- روز نهم از هر ماه شمسی.۴- ...

الف معین

(اَ) (اِ.) هشت پا.

الف معین

(اِ.) ششمین ماه از ماه‌های سریانی، ماه اول بهار.

الف معین

(نِ) (اِ.) روز جمعه، آخرین روز هفته.

الف معین

(~. گُ شَ) (اِمر.) نک آذرگشنسب.

سایدبار