بایگانی‌های لغت نامه - صفحه ۳۵ از ۳۲۴۶

الف معین

۱ - (اِ.) قرار، سکون.۲- درنگ.۳- آسایش، راحتی.۴- (ص.)ساکت، خاموش.۵- ام...

الف معین

(~. شُ) (اِ.)۱- آذرنشین، سمندر.۲- پنبة کوهی.

الف معین

(ری. اِفا.) در ترکیبات به جای «آراینده» آید: بزم آرا، جهان آرا، صف آرا...

الف معین

(ذَ) (اِمر.) روز نهم از هر ماه شمسی.

الف معین

(اِ.) جِ رأی ؛ رأی‌ها، اندیشه‌ها.

الف معین

(ذَ رَ) (اِمر.) برق، صاعقه.

الف معین

(اِ.) نوعی موشک - انداز کوچک ضد تانک.

الف معین

(اِ.) واحد مقیاس سطح برابر با ۱۰۰ مترمربع.

الف معین

(بَ تَ) (مص م.) زینت کردن دکان و بازارها در روزهای جشن و شادمانی.

الف معین

(اِ.) ۱- زیب، زینت، آرایش.۲- رسم، قاعده، قانون.

سایدبار