بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۲۳۵ از ۳۲۴۰

معین ی

(~. س)(ق مر.)(عا.)یک جا، کلی.

معین ی

(~. رِ) (ص مر.) (ق مر.)(عا.)بی - جهت، بیهوده، کار بی معنی.

معین ی

(~. کَ لِ مِ) (ق مر.) متحد، یک سخن، یک زبان، متحدالقول.

معین ی

(~. گِ رِ) (ص مر.) هم پیمان، متحد.

معین ی

(~. ~.) (ق.) یک یک، یکی پس از دیگری.

معین ی

(~.)۱- (ق.) یک یک.۲- (ص.) یگانه، تک، منفرد.

معین ی

(~.) (ق.)۱- یک دفعه، مقابل دو بار.۲- بی خبر، غفلتاً.

معین ی

(~. مَ رَ) (اِمر.) ویژة مصرف کردن برای یک نوبت.

معین ی

(~. رِ) (ق.)۱- یک دفعه، یکبار.۲- ناگهان.۳- به کلی، تمامی، همه.

معین ی

(~. رِ) (حامص.)۱- ناگهانی.۲- همگی، همه.

سایدبار