بایگانی‌های زبان - صفحه ۳۲۳۶ از ۳۲۴۰

معین ی

(~. پَ رَ) (ص مر.) موحد، آن که جز خدای یگانه نپرستد.

معین ی

(~.) (ص مر.)۱- تنها.۲- بی نظیر، بی مانند.

معین ی

(~. نِ) (ص مر.) بی نظیر، فرد.

معین ی

(~. نِ بِ یا بَ) (ق مر.) یک طرفه، از یک سو.

معین ی

(~.) (اِ.) جامة یک لا و بی آستر.

معین ی

(~. دَ) (اِمص.)۱- اتحاد، یگانگی.۲- هماهنگی، یک شکلی.

معین ی

(~. دَ) (ص.)۱- کسی که یک دست داشته باشد.۲- یک شکل، یک جور، یک نواخت.

معین ی

(~. دِ لِ) (ص مر.) موافق، بی ریا.

معین ی

(یَ دَ) (ص.)۱- دورگه، انسان یا حیوانی که از دو نژاد باشد.۲- حرامزاده.

معین ی

(~. دَ. زَ دَ) (مص م.) (عا.) غافلگیر کردن، گول زدن.

سایدبار