بایگانی‌های ت - صفحه ۱۵ از ۲۳۲

ت معین

(اِمر.) بخاری که در زمستان بر روی هوا پدید آید و مانند دودی شود و اطرا...

ت معین

(اِ.) ستاره.

ت معین

(رَ) (اِمر.) نرده‌ای از چوب یا آهن که جلو باغ یا ایوان سازند.

ت معین

(رُ) (اِمر.)۱- تارهای طول و عرض پارچه.۲- اساس و پایة هر چیز.

ت معین

(رَ یا رُ)(اِ.)۱ - خانة چوبین.۲- چوب بست که برای انگور و دیگر گیاهان ر...

ت معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) از هم پاشیده شدن.

ت معین

(رِ) (اِفا. ص.) مرد با سپر، سپردار.

ت معین

(~.) (اِمر.) = تال و مال: پراکنده، از هم پاشیده.

ت معین

(تَ)۱ - (ص فا.)بافنده.۲- (اِ.) عنکبوت.۳- کرم ابریشم.

ت معین

(~.) (ص مر.)۱- بسیار تیره.۲- ذره ذره، ریزه ریزه.

سایدبار