بایگانی‌های ت - صفحه ۱۷۷ از ۲۳۲

ت معین

(تَ نَحُّ) (مص م.)۱- نسبت دادن.۲- شعر یا، نوشته‌ای را به خود یا کسی ن...

ت معین

(تُ بَ) (اِ.) یکی از سازها که به آن ضرب هم گویند. آن را از چوب و سفال ...

ت معین

(تَ) (مص م.) رصد کردن ستارگان.

ت معین

(تَ) (اِ.)۱- یک طرف زین با دامنه تسمة رکاب.۲- کباده.

ت معین

(تَ دِ) (اِ.) نک تندیس.

ت معین

(تَ) (مص م.)۱- ناپاک کردن.۲- پلید خواندن، ناپاک شمردن.

ت معین

(تَ بُ ش ِ) (اِ.) لولة سفالین که در زیر خاک یا میان دیوار کارمی گذاشتن...

ت معین

(تُ. رُ) (ص فا.)۱- آن که در حرکت و رفتن سریع باشد.۲- بی باک، بی پروا.

ت معین

(تَ) (مص م.) روا کردن، رو - گردانیدن.

ت معین

(تَ) (اِ.) سازی است مانند سه تار دارای کاسه‌ای کوچک و دسته‌ای دراز.

سایدبار