بایگانی‌های ت - صفحه ۲۰ از ۲۳۲

ت معین

(اِ. ص.) تازی، عرب.

ت معین

(دَ) (مص م.) دواندن، دوانیدن.

ت معین

(دَ)۱- (مص ل.) تاختن، دویدن.۲- حمله کردن.۳- (مص م.) دوانیدن.

ت معین

(نِ) (اِ.) شلاق، تازیانه.

ت معین

(نِ) (اِ.) شلاق، تسمة چرمی که با آن چهارپایان را هنگام تاختن بزنند.

ت معین

(دِ) (ص مف.) دوانیده، دوانده.

ت معین

(دَ) (مص ل.) تاب آوردن، تحمل کردن.

ت معین

(مِ) (ص.) خرمافروش.

ت معین

(~.) (مص ل.)۱- برافروختن، روشن شدن.۲- گرم گردیدن.

ت معین

(وَ یا وِ) (اِ.) برآمدگی و تورم پوست بر اثر سوختگی یا ساییدگی.

سایدبار