بایگانی‌های ط - صفحه ۲۵ از ۳۳

ط معین

(طَ نّ) (ص.)۱- شوخ، کرشمه.۲- به ناز خرامنده.۳- مسخره کننده.

ط معین

(طَ) (ص.)۱- گشاده روی، بشاش.۲- رها، آزاد.

ط معین

(~. نَ دَ) (مص ل.) طناب زدن.

ط معین

(طَ عِ) (اِ.) مقدمة لشکر، جلوداران لشکر.

ط معین

(~. زَ دَ) (مص م.) پیمودن، اندازه گرفتن.

ط معین

(طَ) (ص.) آن که از طرف محارب دیده بان است.

ط معین

(~. خُ) (اِمر.) (عا.) گودی، عمق.

ط معین

(طَ) (اِ.) زر ورق.

ط معین

(~.) (اِ.)۱- خیر و خوشی، سعادت.۲- بهشت.۳- نام درختی در بهشت.

ط معین

(~.) (مص ل.) زشت - خوی گ ردیدن پس از نیک خویی.

سایدبار