بایگانی‌های ط - صفحه ۴ از ۳۳

ط معین

(اِ. ص نسب.) نوعی کلاه که به صورت طاق است.

ط معین

(هِ) (ص.)۱- پاک، پاکیزه.۲- از نام‌های خداوند.

ط معین

(~.) (ص فا.)پارچه‌ای که کف طاقچه را با آن می‌پوشیدند.

ط معین

(مِّ) (اِ.)۱- بلای بزرگ.۲- روز قیامت.

ط معین

(چِ) (اِمصغ.) رف، طاق کوچک. ؛~ بالا گذاشتن ناز کردن، فخر فروختن.

ط معین

(مِ) (اِفا.)۱- آزمند، حریص.۲- امیدوار.

ط معین

(ق) (اِ.)۱- یک تار از ریسمان.۲- واحدی برای شمارش پارچه یا جامه.

ط معین

(مِ) (ص.)۱- زن نافرمان.۲- زن چشم چران.۳- خوب و عالی از هر چیز.

ط معین

۱ - (ص مر.) به شکل طاق.۲- (اِ.) چین خوردگی‌های زمین که به شکل طاق است....

ط معین

(مّ) (اِ.) جِ طامه ؛۱- بلاهای بزرگ، مصیبت عظیم.۲- سخن‌های پریشان.۳- ا...

سایدبار