بایگانی‌های ف - صفحه ۱۰ از ۱۱۱

ف معین

(لَ) (ص فا.) فالگیر.

ف معین

(طِ) (اِفا.)۱- آفریننده، خالق.۲- روزه گشاینده، افطار کننده.

ف معین

(اِ.) خمیازه، دهن دره.

ف معین

(مِ) (اِمر.) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده‌است. ف...

ف معین

(ض) (اِمر.)۱- آب اضافه‌ای که از نهر یا رود به بیرون سرریز می‌کند.۲- آ...

ف معین

(ص.) شرمنده و رسوا.

ف معین

(لِ) ۱- (اِفا.) شکافنده.۲- (اِ.) شکاف کوه.۳- زمین پست میان دو پشته.

ف معین

(~. مَ دَ) (مص ل.)۱- افزون شدن.۲- برتری یافتن.

ف معین

(اِ.) = فانیذ. پانیذ. پانید. :۱- شکر سرخ یا زرد.۲- قند سفید.

ف معین

(لِ) (اِ.) فلج، بیماری ای که موجب سست شدن و از کار افتادن عضوی از بدن...

سایدبار