بایگانی‌های ف - صفحه ۱۰۱ از ۱۱۱

ف معین

(فُ نُ گِ) (اِ.) دستگاهی که اصوات را نخست ضبط و سپس بازگو می‌کند؛ دست...

ف معین

(ص نسب.) (عا.) وافوری، تریاکی.

ف معین

(شُ دَ) (مص ل.) (عا.) به سرعت و به آسانی در ذهن جا گرفتن و حفظ شدن.

ف معین

(فُ) (اِ.) مجموعة مصالحی که در پی سازی ساختمان به کار رفته‌است، شالو...

ف معین

(فَ وَ) (اِ.) نک فروردین.

ف معین

(اِ.) بادی که از دهان بیرون کنند.

ف معین

(فُ نِ) (ص.) علمی که به مطالعة اصوات، ترکیب آن‌ها و تلفظ‌های یک زبان ...

ف معین

(فَ رَ) (اِمص.)۱- جوشش، حدُت.۲- شدت خشم یا گرما.

ف معین

(فُ) (اِ.) فوت، بادی که پس از خواندن دعا یا افسون با دهان به طرف کسی ب...

ف معین

(اِ.) سیر، ثوم (گیا.).

سایدبار