بایگانی‌های ف - صفحه ۱۲ از ۱۱۱

ف معین

(اَ) (ص فا.)فالگیر، طالع بین.

ف معین

(ص لَ یا لِ) ۱- (اِفا.) مؤنث فاصل.۲- مسافت میان دو چیز.

ف معین

(یِ) (اِفا.) بوی خوش دهنده.

ف معین

(اِ.) چراغی که برای روشن کردن مسافت زیادی بر بالای منار و جز آن نصب...

ف معین

(اِ.)۱- قسمت‌های مساوی از یک چیز، مانند برش‌های یک اندازه از خربزه، گر...

ف معین

(ص) (اِفا.)جداکنندة دو چیز از هم.

ف معین

(اِ.) درشکه.

ف معین

(نِ) (اِ.)۱- تکه چوبی که برای شکافتن چوب دیگر لای آن می‌گذارند.۲- چوبی...

ف معین

(ق ِ) (اِ.) فقر، تنگدستی.

ف معین

(یِ) (ص.) از میان رفته، نیست شده.

سایدبار