بایگانی‌های ف - صفحه ۱۳ از ۱۱۱

ف معین

(اِ.) خانواده، خویشاوند.

ف معین

(ق ِ) (اِفا.)۱- نایابنده، کسی که چیزی یا کسی را نداشته باشد.۲- زنی ک...

ف معین

(کِ هِ) (اِ.)۱- میوه ؛ ج. فواکه.۲- نوعی حلوا.

ف معین

(مْ) (ص فا.) بدهکار، مدیون.

ف معین

(قَ) (اِ.) نک فاقه.

ف معین

(فُ تُ) (اِ.)۱- عکاس.۲- کارگاه عکاسی.۳- استودیو، عکاسخانه.

ف معین

(فَ تْ حُ لْ) (اِ.)۱- گشودن در.۲- آغاز کار.

ف معین

(فُ) (اِ.) ۱- ریزه و شکسته از هرچیز.۲- ریزة نان.

ف معین

(فَ تِ) (اِ.) = پته: جواز، پروانه.

ف معین

(فَ تْ) ۱- (مص م.) باز کردن، گشودن.۲- تسخیر کردن، پیروز شدن.۳- (اِ مص....

سایدبار