بایگانی‌های ف - صفحه ۱۸ از ۱۱۱

ف معین

(فُ یا فِ دِ) (ص.) نک افتاده.

ف معین

(فُ تُ وَّ) (اِمص.)۱- جو ا نی.۲- جوانمردی، کرم، بخشندگی. ؛ ~نامه ک...

ف معین

(فَ) (اِمص.) ضعف، سستی.

ف معین

(فُ یا فِ دَ) (مص ل.) نک افتادن.

ف معین

(فَ حْ وا) (اِ.) مضمون، مفهوم سخن.

ف معین

(فُ) ۱- (مص ل.) گناه کردن، زنا کردن.۲- (اِمص.) سرپیچی از حق، تباهکاری....

ف معین

(~.) (اِ.) نوعی بیماری روحی که مبتلایان به آن به یکی از اعضا یا البسة...

ف معین

(فَ یَّ) (مص جع.)نری، م ردانگی.

ف معین

(فَ جْ یا جَ) (مص ل.) ۱- نرم و فروهشته گردیدن.۲- ستبر شدن، غلیظ گشتن...

ف معین

(فِ) (ص.) کسی که علاقة شدید به یکی از اعضا یا البسة معشوق خود دارد.

سایدبار