بایگانی‌های ف - صفحه ۲۰ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (ص.) ناگهانی.

ف معین

(فِ) (اِ. ص.) جِ فتی.۱- جوانان.۲- جوانمردان.

ف معین

(فَ حْ وا) (اِ.) مضمون، مفهوم سخن.

ف معین

(فُ) ۱- (مص ل.) گناه کردن، زنا کردن.۲- (اِمص.) سرپیچی از حق، تباهکاری....

ف معین

(~.) (اِ.) نوعی بیماری روحی که مبتلایان به آن به یکی از اعضا یا البسة...

ف معین

(فَ یَّ) (مص جع.)نری، م ردانگی.

ف معین

(فَ جْ یا جَ) (مص ل.) ۱- نرم و فروهشته گردیدن.۲- ستبر شدن، غلیظ گشتن...

ف معین

(فِ) (ص.) کسی که علاقة شدید به یکی از اعضا یا البسة معشوق خود دارد.

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فحل.

ف معین

(فَ جَ رَ یا رِ) (ص.) جِ فاجر.۱- بدکاران، بدکرداران.۲- زناکاران.

سایدبار