بایگانی‌های ف - صفحه ۲۸ از ۱۱۱

ف معین

(~. خú) (ص مر.) کنایه از: بخشنده، جوانمرد.

ف معین

(~. سُ خَ) (ص مر.) پرحرف، پُرسخن.

ف معین

(فَ) (ص.)۱- گشاد، وسیع.۲- پهناور، گسترده.۳- بسیار فراوان.۴- مسرور، ش...

ف معین

(~.) (ص مر.) سالی که در آن محصول فراوان باشد.

ف معین

(فُ تِ) (اِ.) باسلق، نوعی شیرینی که با شیرة انگور و آرد گندم و نشاسته ...

ف معین

(~.) (ص مر.) آن که در نعمت و راحتی زندگی کند.

ف معین

(فَ تَ) (ق.) ۱- پیش تر، جلوتر.۲- نزدیک تر.۳- بلندتر، بالاتر.۴- باارز...

ف معین

(فَ خِ) (اِمص.) لرزه، رعشه.

ف معین

(~. رَ) (حامص.)۱- به شتاب رفتن.۲- تجاوز از حد خود.۳- ولخرجی، اسراف.

ف معین

(فَ بِ) (ص مر.) پر آب.

سایدبار