بایگانی‌های ف - صفحه ۳۰ از ۱۱۱

ف معین

(~. رَ تَ) (مص ل.) با شتاب رفتن، به عجله رفتن.

ف معین

(~. پُ. کَ دَ) (مص م.) بر دوش انداختن جامه و مانند آن.

ف معین

(فَ غَ) ۱- (مص ل.) بی - تاب شدن.۲- (اِمص.) بی تابی، ناشکیبایی.۳- در ف...

ف معین

(فَ) (اِ.) پرستو.

ف معین

(فَ. بُ دَ) (مص م.) نزدیک بردن، پیش بردن.

ف معین

(~.) (ص مر.) آسوده خاطر.

ف معین

(فَ سَ) (مص ل.)۱- سواری کردن.۲- مهارت داشتن در اسب - شناسی.

ف معین

(~. وَ یا وُ دَ) (مص م.)۱- آوردن، پیش آوردن.۲- یافتن، به دست آوردن.۳-...

ف معین

(فَ. خَ طُ) (حامص.) رهایی، خلاص.

ف معین

(فَ دِ) (ص مف.)۱- افراشته، بالا - برده.۲- بسته.

سایدبار