بایگانی‌های ف - صفحه ۳۴ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (اِ.) پرستو.

ف معین

(فَ. بُ دَ) (مص م.) نزدیک بردن، پیش بردن.

ف معین

(~.) (ص مر.) آسوده خاطر.

ف معین

(فَ سَ) (مص ل.)۱- سواری کردن.۲- مهارت داشتن در اسب - شناسی.

ف معین

(~. وَ یا وُ دَ) (مص م.)۱- آوردن، پیش آوردن.۲- یافتن، به دست آوردن.۳-...

ف معین

(فَ. خَ طُ) (حامص.) رهایی، خلاص.

ف معین

(فَ دِ) (ص مف.)۱- افراشته، بالا - برده.۲- بسته.

ف معین

(~. مَ دَ) (مص ل.)۱- نزدیک شدن.۲- رسیدن، دسترسی پیدا کردن.۳- وارد شدن....

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) پروراندن و چاق کردن (گوسفند و مانند آن).

ف معین

(فَ) (اِ.) فرویز، پروز؛ سجاف، سجاف لباس.

سایدبار