بایگانی‌های ف - صفحه ۳۷ از ۱۱۱

ف معین

(~.) (ق.) پیش، جلو.

ف معین

(فُ نِ) (اِ.) معرب پروانک.۱- سیاه گوش، حیوانی که همراه شیر حرکت می‌ک...

ف معین

(~. دَ)۱- (مص ل.) پوشیدن.۲- چشم پوشی کردن.۳- (مص م.) پوشانیدن.

ف معین

(فِ) (اِ.) میزان (درصد) معافیت شخص بیمه شده از پرداخت هزینه خدمات بیم...

ف معین

(فَ بِ) (حامص.) چاقی. مق لاغری.

ف معین

(فَ. یِ) (ص مر.) بلندپایه، گرانقدر.

ف معین

(فَ نَ) (اِ.) کابوس، بختک.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) پروراندن و چاق کردن (گوسفند و مانند آن).

ف معین

(فَ) (اِ.) فرویز، پروز؛ سجاف، سجاف لباس.

ف معین

(فَ) (اِ.) جِ فرمان.

سایدبار