بایگانی‌های ف - صفحه ۴۱ از ۱۱۱ - لغت نامه زردیس

ف معین

فرخ فال

(فَ رُّ) (ص مر.) خوشبخت، نیک بخت.

ف معین

فرث

(فَ) (اِ.) سرگین در شکنبه.

ف معین

فرخنده

(فَ رْ خُ دِ) (ص.) مبارک، خجسته.

ف معین

فرخ روز

(~.) (اِ.) نام لحنی از سی لحن باربد.

ف معین

فرتی

(فِ رْ) (ق.) (عا.) به چابکی، به سهولت.

ف معین

فرخنج

(فَ رْ خَ) (اِ.) نصیب، بهره.

ف معین

فرخ دیم

(فَ رُّ. دِ) (ص مر.) زیباروی.

ف معین

فرتوک

(فَ) (اِ.) پرستو.

ف معین

فرخمیدن

(فَ دَ) = فخمیدن. فخمدان: (مص م.) پنبه را از پنبه دانه جدا کردن.

ف معین

فرخ

(فَ رُّ) (ص.)۱- خجسته، مبارک.۲- زیبا.

سایدبار

باز کردن سایدبار