بایگانی‌های ف - صفحه ۴۸ از ۱۱۱

ف معین

(~.) (ص نسب.) تصوری، خیالی.

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) = فرسب:۱- شاه تیره، چوب بزرگی که در ساختن سقف خانه به ک...

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فارس.

ف معین

(فُ ضَ یا ض) (اِ.)۱- رخنه و سوراخی که از آن آب کشند.۲- سوراخ پاشنة در...

ف معین

(فَ دِ) (ص مف.)۱- ساییده.۲- کهنه و پوسیده شده.۳- آزرده شده.

ف معین

(فَ رَ. نَ دَ) (مص ل.) شکست خوردن، درمانده شدن.

ف معین

(فَ غَ) (ص.)۱- پلید.۲- گندیده، بد - بوی.

ف معین

(فَ. گُ دَ) (مص ل.) واجب کردة خداوند را به جا آوردن، مانند: نماز خوان...

ف معین

(فَ دَ)۱- (مص ل.) ساییده شدن.۲- کهنه و پوسیده شدن.۳- (مص م.) ساییدن.۴-...

ف معین

(فَ غَ) (اِ.) نک فرکن.

سایدبار