بایگانی‌های ف - صفحه ۴۹ از ۱۱۱

ف معین

(~. نِ تَ) (مص م.) غنیمت شمردن.

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) پرستو.

ف معین

(فَ رْ) (ص مف.)۱- خیسانیده، خیسیده.۲- سرشته.

ف معین

(فُ صَ) (اِ.)۱- وقت مناسب برای انجام دادن کاری.۲- مجال، وقت.

ف معین

(فِ رِ تِ) (ص مف.) نک فرستاده.

ف معین

(فَ رْ) (ص نسب.)۱- منسوب به فرع.۲- غیراصلی.

ف معین

(فِ) (اِ.)۱- درخت توت یا توت سرخ.۲- میوة توت.۳- رنگی است سرخ.

ف معین

(فِ رِ تَ دِ یا دَ) (ص فا.)۱- آن که چیزی را به جایی می‌فرستد، گسیل دار...

ف معین

(فِ عُ) (اِ.)۱- عنوان هر یک از پادشاهان قدیم مصر.۲- مجازاً ستمکار، ظا...

ف معین

(فَ رِ) (اِ.) سه چهار دانة انگور درهم بسته، غوره.

سایدبار