بایگانی‌های ف - صفحه ۴۹ از ۱۱۱

ف معین

(~. کَ دَ) (مص ل.) مجال داشتن، وقت مناسب و کافی داشتن.

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) قپان.

ف معین

(فَ غَ) (اِ.)۱- جوی آب.۲- خشک رود، جایی که آب از آن گذشته و مقدار کمی ...

ف معین

(~. نِ گَ. تَ) (مص ل.)۱ - درنگ کردن، تأنی کردن.۲- منتظر فرصت مناسب بو...

ف معین

(فَ رْ سَ) (اِ.) نک فرسنگ.

ف معین

(فَ) (اِ.) = فرغانچ: مادة (گاو، خر) فربه پر گوشت.

ف معین

(~. ط َ لَ) (حامص.)۱- استفاده از هر زمان و فرصت مناسب برای رسیدن ب...

ف معین

(فِ رِ تَ) (اِ.) پرستو.

ف معین

(فَ رْ دَ) (مص م.)۱- خیسانیدن.۲- سرشتن.

ف معین

(~. ش دَ) (مص ل.) وقت را غنیمت داشتن، فرصت را از دست ندادن.

سایدبار