بایگانی‌های ف - صفحه ۵۰ از ۱۱۱

ف معین

(فِ رِ دَ) (مص م.) روانه کردن، راهی کردن.

ف معین

(فَ رَ) (اِ.)۱- نشان راه.۲- کسی که پیش از قوم حرکت می‌کند تا اسباب کا...

ف معین

(فِ رِ تِ) (اِ.) مَلَک، از موجودات روحانی و ملکوتی که به ستایش خداوند ...

ف معین

(فَ دَ) (مص م.) فرسودن.

ف معین

(فَ یِّ) (اِ.)۱- حدس، گمان.۲- حدس و گمان دربارة یک موضوع علمی.

ف معین

(فَ رْ) (اِ.)۱- هر چیز گستردنی.۲- قالی.

ف معین

(فَ یِ) (اِمص.) فرسودن.

ف معین

(~.) (اِ.)۱- حاکم.۲- مأموری که از طرف وزارت کشور ادارة امور شهر را به ...

ف معین

(فَ رَ) (اِ.) اندوه، دلتنگی.

ف معین

(فَ رْ) (ص.)۱- کهنه، فرسوده.۲- جامة کهنه، پوستین کهنه.

سایدبار