جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
ف
معین
فرمان یافتن
(~. تَ) (مص ل.)۱- دستور گرفتن.۲- مجازاً: مردن، درگذشتن.
ف
معین
فرقه
(فِ رْ قِ) (اِ.) دسته، گروه، طایفه. ج. فرق.
ف
معین
فرغول
(فَ) (اِ.) = فرغل:۱- تأخیر، درنگ.۲- اهمال، غفلت.
ف
معین
فرمان گزار
(~. گُ) (ص مف.) فرمان پذیر.
ف
معین
فرقدین
(فَ قَ دَ یا دِ) (اِ.) نک فرقد.
ف
معین
فرغنده
(فَ غَ دِ) (ص.) نک فرغند.
ف
معین
فرن
(فُ) (اِ.) تابة سفالین که در آن نان پزند.
ف
معین
فرمان گذار
(~. گُ) (ص فا.) فرمانده.
ف
معین
فرقدان
(فَ قَ) (اِ.) تثنیة فرقد. نک فرقد.
ف
معین
فرمگین
(فَ رَ) (ص مر.) = فرمگن: اندوهگین، دلتنگ.
«
‹
49
50
51
52
53
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
