بایگانی‌های ف - صفحه ۵۳ از ۱۱۱

ف معین

(فُ رْ) ۱- (ص.) آن چه که حق و باطل را از هم جدا کند.۲- (اِ.) قرآن.

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- نمونه، سرمشق، دستور (فره).۲- رمز.۳- نشان دادن یک اصل یا ...

ف معین

(~. رَ) (حامص.) حکومت.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) امتیاز دادن، مشخص کردن.

ف معین

(فَ) (اِ. ص.) نک فراموش.

ف معین

(~. رَ) (ص مر.) حاکم.

ف معین

(فَ رْ قْ. زَ دَ) (مص ل.) سر نهادن.

ف معین

(فَ دَ) (مص م.)۱- امر کردن، دستور دادن.۲- گفتن.

ف معین

(~. رِ دَ) (مص ل.)۱- رسیدن حکم و دستور.۲- مجازاً: رسیدن وقت مرگ.

ف معین

(~.) (اِ.) میان سر، تارک.

سایدبار