بایگانی‌های ف - صفحه ۶۳ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (اِ.) = پروار. فروال: بالاخانه، خانة تابستانی.

ف معین

(فُ شُ دَ) (اِمر.) باختر، محل غروب.

ف معین

(فُ) (اِمر.)۱- محل فرود آمدن.۲- محوطة مخصوص نشستن هواپیما.

ف معین

(~. گُ دَ) (مص م.)۱- ترک کردن، رها کردن.۲- اِهمال کردن، کوتاهی کردن.

ف معین

(فُ) (اِ.)۱- فروختن.۲- مقدار پول به دست آمده از فروختن کالا یا ارائه خ...

ف معین

(فُ دِ یا دَ)۱- (ص.) بریان کرده، برشته گردیده.۲- (اِ.) چوبی که در پس د...

ف معین

(~. کُ تَ) (مص م.) خاموش کردن.

ف معین

(فُ نِ) (اِمر.) آتشگیره، چیزی که با آن آتش روشن کنند.

ف معین

(~. دَ) (حامص.) پستی، حقارت.

ف معین

(~. دَ) (مص م.) به دهان فرو بردن.

سایدبار