بایگانی‌های ف - صفحه ۶۴ از ۱۱۱

ف معین

(فُ تِ) (حامص.) نک افروختگی.

ف معین

(~. مَ) (ص مر.) دارای فروغ، نورانی.

ف معین

(فُ) (ص فا.) تابان، درخشان.

ف معین

(فُ خْ تِ) (ص مف.) افروخته.

ف معین

(فُ) (اِ.) روشنی، پرتو.

ف معین

(فَ وَ) (اِ.) جشنی که ایرانیان در روز نوزدهم فروردین به یُمن برابر شد...

ف معین

(~.) (مص مر.) نک افروختن.

ف معین

(فُ) (اِ.) جِ فرع ؛۱- شاخه‌ها.۲- ریشه‌هایی که از یک بیخ برآمده باشد.۳...

ف معین

(فَ وَ) (اِ.)۱- اولین ماه از هر سال شمسی که خورشید در حرکت ظاهری خود ...

ف معین

(فُ) (ص فا.) = فرختار: فروشنده.

سایدبار