بایگانی‌های ف - صفحه ۶۵ از ۱۱۱

ف معین

(~. تَ) (مص ل.) دادرس پیدا کردن.

ف معین

(فَ رْ)۱- (اِ.) درنگ، تأخیر.۲- غفلت.۳- (ص فا.) غافل، اهمال کننده.

ف معین

(فَ وَ) (اِ.)۱- چوبی که در پس می‌انداختند تا در باز نشود.۲- سکان کشتی....

ف معین

(~. رِ دَ) (مص م.)۱- مدد کردن، یاری رساندن.۲- داد دادن.

ف معین

(~. گِ تَ) (مص م.)۱- تسخیر کردن، تصرف کردن.۲- گرفتن، بازداشت کردن.

ف معین

(فُ دَ) (مص ل.)۱- به پایین خزیدن.۲- درنگ کردن، تأخیر کردن.

ف معین

(~. تَ) (مص ل.) نک فریاد برداشتن.

ف معین

(~. گُ تَ) (مص م.)۱- مضایقه کردن، اهمال کردن.۲- رها کردن، ترک کردن.۳- ...

ف معین

(~. یِ) (حامص.) پستی، رذالت.

ف معین

(فَ بِ) (اِمص.) فریب دادن.

سایدبار