بایگانی‌های ف - صفحه ۶۷ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (اِ.) بانگ، آواز بلند.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص ل.)۱- مهار شدن.۲- در جایی فرود آمدن و ماندن.۳- از شدت و...

ف معین

(فِ یا فَ)۱- (ص فا.) فریبنده، فریب دهنده.۲- زیبا.۳- (ص مف.) فریب خورده...

ف معین

(فَ یا فِ) (شب جم.) زه! آفرین! احسنت!

ف معین

(فُ کِ. شُ دَ) (مص ل.)۱- در جایی فرود آمدن و ماندن.۲- از شدت چیزی کم ش...

ف معین

(~.) (ص فا.) فریب دهنده، حیله گر.

ف معین

(فَ رْ گَ) (اِ.) هر یک از فصول کتاب وندیداد.

ف معین

(فُ کِ یا کَ)۱- (مص مر.) فرو کشیدن.۲- (ص فا.) فرو کشنده.

ف معین

(~. دَ) (مص م.) گول زدن، فریفتن.

ف معین

(فَ کَ دِ) (ص مف.) فرسوده، کهنه شده.

سایدبار