بایگانی‌های ف - صفحه ۷۱ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) نک فرارون.

ف معین

(فِ زِ)(ص نسب.)(عا.)زپرتی ؛ سست، بی مقاومت، ناقابل.

ف معین

(فَ) (اِ.) گروه، گروه مردم.

ف معین

(فَ دِ) (ص.)۱ - مؤنث فرید، ا ز نام‌های زنان.۲- در فارسی به معنی: مغر...

ف معین

(فِ زِ) (اِ.) (عا.) زِرْت ؛ رمق، توانایی. ؛~ کسی قمصور شدن سخت عاجز ...

ف معین

(فِ یا فَ) (ص فا.) فریبنده، حیله گر.

ف معین

(فَ) (ص.)۱- یگانه، بی همتا.۲- گوهر یکتا و گران بها.۳- (اِ.) گوهری که...

ف معین

(فَ دِ) (ص مف.) افزوده.

ف معین

(فِ یا فَ تِ) (ص مف.)۱- فریب خورده، گول خورده.۲- شیفته.

ف معین

(فِ یا فَ دَ) (مص م.) فریفتن.

سایدبار