بایگانی‌های ف - صفحه ۷۲ از ۱۱۱

ف معین

(فَ یا فِ) ۱- (مص ل.) تباه شدن.۲- متلاشی شدن، از بین رفتن.۳- (اِمص.) ت...

ف معین

(فَ) (ری. اِفا.) در ترکیب به معنی فزاینده آید: جان فزا، روح فزا.

ف معین

(فِ تِ) (اِ.) فرشته، ملک.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) به کندی کاری را انجام دادن.

ف معین

(فِ س) (اِ.) گوشتی که به قطعات بریده و در سسس پخته شده باشد و آن شامل...

ف معین

(~.) (ص.)۱- پریشان، پراکنده.۲- (اِ.) تاخت و تاز.

ف معین

(فِ سْ فِ) (ق.) (عا.) به کُندی، آرام آرام.

ف معین

(فِ یا فَ دَ) (مص م.) فریباندن، فریب دادن.

ف معین

(فَ) (اِ.) نعوظ شدید و دردناک که در مرضای مبتلا به سوزاک و التهاب مثا...

ف معین

(~.) (ص.) نک افزونی.

سایدبار