بایگانی‌های ف - صفحه ۷۴ از ۱۱۱

ف معین

(فَ) (اِ.) نعوظ شدید و دردناک که در مرضای مبتلا به سوزاک و التهاب مثا...

ف معین

(~.) (ص.) نک افزونی.

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) نفرین کردن، لعنت کردن.

ف معین

(فَ س) (ص.)۱- مؤنث فریس.۲- شکاری که کشته و از هم دریده شده باشد.

ف معین

(فُ) (ص.) نک افزون.

ف معین

(فَ رِ یِ) (اِ.) نفرین، لعنت.

ف معین

(~.) (اِ.) حلقه‌ای است از چوب که برای بستن بار در سر ریسمان بندند، چن...

ف معین

(فِ) (اِ.) معرب فسح عبری.۱- در نزد یهودان، جشن یادبود خروج بنی اسرایی...

ف معین

(فُ) (اِ.) سنگواره، بقایای موجودات زندة دوران گذشته که در طبقات مختلف...

ف معین

(فَ یا فُ یا فِ سُ دَ) (مص ل.) = افسردن: یخ بستن، پژمردن.

سایدبار