بایگانی‌های ف - صفحه ۷۸ از ۱۱۱

ف معین

(~. کَ دَ) (مص م.) رگ زدن، خون گرفتن.

ف معین

(فَ یا فِ) (اِ.)۱- زور، سنگینی.۲- اذیت، ایذا.۳- رنج، درد.

ف معین

(فُ یا فِ) (اِ.) خیمه، سراپرده.

ف معین

(فَ صْ) (مص م.) رگ زدن، خون گرفتن از طریق نیشتر زدن به رگ.

ف معین

(~.) = وش: پسوندی که در آخر واژه می‌آید و معنای شباهت را می‌رساند.

ف معین

(فُ یا فِ سُ دِ) (حامص.) افسردگی، پژمردگی.

ف معین

(فُ صَ) جِ فصیح.

ف معین

(~.) (اِ.) نهال خرما. ج. فسیل، فسائل.

ف معین

(فَ یا فُ یا فِ سُ دِ) (ص مف.) = افسرده۱- پژمرده.۲- یخ زده، منجمد.

ف معین

(فِ) (اِ.) معرب فسح عبری.۱- در نزد یهودان، جشن یادبود خروج بنی اسرایی...

سایدبار