بایگانی‌های ف - صفحه ۷۹ از ۱۱۱

ف معین

(فَ نِ) (اِ.) افسانه، داستان.

ف معین

(فَ. کَ دَ) (مص م.)۱- جدا کردن.۲- حساب پس دادن، تصفیه حساب کردن.

ف معین

(فَ) (اِ.) نک فشافش.

ف معین

(فِ سْ قِ) (ص.) (عا.) کوچک، ریز اندام.

ف معین

(فَ) (اِ.) افسان، سنگی که با آن کارد یا شمشیر را تیز کنند.

ف معین

(~. مِ) (اِمر.) نشریه‌ای که در هر فصل سال یک بار منتشر می‌شود.

ف معین

(فِ رِ) (اِمص.) فشار دادن.

ف معین

(فِ سْ) ۱- (مص ل.) خارج شدن از راه صواب.۲- انجام دادن کارهای زشت و نار...

ف معین

(فِ طْ) (ص نسب.) ذاتی، طبیعی.

ف معین

(فَ ضَ) (اِ.) جِ فضله.

سایدبار