بایگانی‌های ف - صفحه ۸ از ۱۱۱

ف معین

(خُ) (ص مر.) درخور، سزاوار.

ف معین

(~. گِ رِ تَ) (مص ل.) رابطة نامشروع برقرار کردن زن شوهردار با مرد بیگ...

ف معین

(رِ) ۱- (اِفا.) جداکننده، آن که بین حق و باطل فرق می‌گذارد.۲- (اِ.) تف...

ف معین

(خا تَ)(مص م.)بازخواستن، باز - خواست کردن.

ف معین

(دَ) (مص ل.)خمیازه کشیدن، دهن - دره کردن.

ف معین

(لَ) (ص فا.) فالگیر.

ف معین

(طِ) (اِفا.)۱- آفریننده، خالق.۲- روزه گشاینده، افطار کننده.

ف معین

(اِ.) خمیازه، دهن دره.

ف معین

(مِ) (اِمر.) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده‌است. ف...

ف معین

(ض) (اِمر.)۱- آب اضافه‌ای که از نهر یا رود به بیرون سرریز می‌کند.۲- آ...

سایدبار