بایگانی‌های ف - صفحه ۸۱ از ۱۱۱

ف معین

(فَ یا فِ نَ) ۱- (مص م.) درک کردن، زیرک و دانا بودن.۲- (اِمص.) ادراک، ...

ف معین

(~. خا) (ص.) کسی که مدح خلفای راشدین را می‌خواند.

ف معین

(فِ) ۱- (مص م.) باز گرفتن طفل از شیر.۲- (اِ.) زمان باز گرفتن کودک از ش...

ف معین

(فَ یِ) (اِ.) جِ فضیلت.

ف معین

(فَ لَ) (اِ.)۱- رجحان، برتری.۲- برتری در علم و دانش.

ف معین

(فَ یِ) (اِ.) جِ فضیحت.

ف معین

(فَ حَ) (اِمص.)۱- عیب.۲- رسوایی، بدنامی ؛ ج. فضائح.

ف معین

(فَ. نَ وَ) (ص فا.) کسی که با سفینة فضایی به فضا سفر می‌کند، فضاپیما،...

ف معین

(فِ ضّ) (ص نسب.) از نقره (ساخته)، سیمین.

ف معین

(فَ حَ) (اِمص.) رسوایی.

سایدبار