بایگانی‌های ف - صفحه ۸۸ از ۱۱۱

ف معین

(فِ هْ) ۱- (مص م.) دانستن، دریافتن.۲- فقیه بودن.۳- (اِ.) مجموع احکام ...

ف معین

(فَ غَ) (اِ.) رقص، جست و خیز.

ف معین

(فَ) (ص.) کاری که در شناعت و بدی از حد درگذشته.

ف معین

(فَ) (اِ.) دهان ؛ ج. افواه.

ف معین

(فِ لْ فِ) (اِ.) = پلپل: گیاهی است بالارونده و دارای ریشه‌های ساقه خیز...

ف معین

(فَ کَ) (اِمص.)۱- بیچارگی، بدبختی.۲- خواری، ذلت.

ف معین

(فُ لَ یا لِ) (اِ.) روغن خوشبویی که از گل موتیا و جنبیلی در هند سازند....

ف معین

(فَ لْ غَ) (اِ.) پرچین، خاربست.

ف معین

(~. کِ) (اِ.) صفحة پلاستیکی کوچک قابل انعطافی با پوشش مغناطیسی برای ذ...

ف معین

(فَ لَ)۱- (ص نسب.) منسوب به فلک، آسمانی.۲- عالم علم فلک.۳- منجم، ستاره...

سایدبار