بایگانی‌های ف - صفحه ۹۹ از ۱۱۱

ف معین

(فُ) (اِ.) فوت، بادی که پس از خواندن دعا یا افسون با دهان به طرف کسی ب...

ف معین

(اِ.) سیر، ثوم (گیا.).

ف معین

(فَ وَ) ۱- (مص ل.) جوشیدن یا جهیدن آب از چشمه یا لوله.۲- جهیدن رگ.۳- (...

ف معین

(فَ یِ) (اِ.) جِ فایده.

ف معین

(فُ لْ لُ) (اِمر.) توده شناسی، علم به افسانه‌ها، باورها، ترانه‌ها، و....

ف معین

(زَ دَ) (مص ل.) (عا.) تریاک کشیدن با وافور.

ف معین

(فَ یِ) (اِفا.) جِ فایحه ؛ بوی خوش دهنده.

ف معین

(ص نسب.) منسوب به فولاد، ساخته شده از فولاد، پولادین، فولادی.

ف معین

(اِ.) بور، رنگ سرخ کم رنگ.

ف معین

(فَ کِ) (اِ.) جِ فاکهه ؛ میوه‌ها.

سایدبار