بایگانی‌های ل - صفحه ۵۹ از ۷۵

ل معین

(کَ) (اِمر.) زمینی که سیلاب آن را کنده و گود کرده باشد.

ل معین

(رَ) (اِمصغ.) کمان حلاجی.

ل معین

(دِ) (اِمف.)۱- (عا.) در جای خود جنبیده.۲- به آهستگی رفت و آمد کرده.

ل معین

(ص.)۱- جوانمرد، بخشنده.۲- غلامباره.

ل معین

(دَ) (مص ل.)۱- (عا.) در جای خود جنبیدن و پیچیدن.۲- رفت و آمد کردن به آ...

ل معین

(لَ یا لُ ش) (اِ.) = لویشه. لبیشه: لب (حیوان و انسان)، لوچه.

ل معین

(اِمر.) سال نهنگ، سال پنجم از دورة دوازده سالة ترکان.

ل معین

(ص نسب.)۱ - کولی، بی خانمان.۲- بی شرم، بی حیا.

ل معین

(لَ وا) (اِمص.) پیچش شکم و درد آن.

ل معین

(خُ خُ رِ) (اِمر.) نک لولو.

سایدبار