بایگانی‌های ن - صفحه ۳۶ از ۱۴۰

معین ن

(گَ) (ق.) بی خبر، ناگاه.

معین ن

(ص.) (عا.) کسی که ضربة کاری خورده و صدمة شدید دیده باشد.

معین ن

(نَ بَ) (اِ.) چیز اندک، کم. ج. انباذ.

معین ن

(ژَ) (اِ م.) نایژه، هر یک از شاخه‌های نای که درون شش قرار دارد.

معین ن

(گَ) (ق.) نک. ناگاه.

معین ن

(اُ) (ص.) حالت بوکسوری که در اثر اصابت مشت‌های حریف به زمین افتد و دا...

معین ن

(نَ تَ) (اِ.) دایره مویینی که در پیشانی یا در گردن اسب موجود باشد و آن...

معین ن

(ژِ) (اِمصغ.) نک. نایژک.

معین ن

(گُ تِ) (ص مف.) گفته نشده، اظهار نشده. مق گفته.

معین ن

(ص.) (عا.) لات بی چیز، آن که آه در بساط ندارد.

سایدبار