بایگانی‌های ه - صفحه ۴۴ از ۶۵

معین ه

(ه شَ. جَ)(اِ.) نک همیشه بهار.

معین ه

(هِ مُ س سُ) (اِ.) ارضاء و تشفی غریزة جنسی با همجنس، عارضة تمایل به ...

معین ه

(~. دَ) (ص مر.)۱- رفیق، هم نفس.۲- هم زبان، هم سخن.۳- هم پیاله.۴- پیاله...

معین ه

(~.) (ص نسب.) منسوب به همایون. (در مورد شاه استعمال شود: اعلی حضرت هما...

معین ه

(~. بَ) (اِ.) گلی زردرنگ با بوتة کوتاه و برگ‌های ضخیم و دراز.

معین ه

(هَ رِ) (ق.) پیوسته، همیشه.

معین ه

(~. دِ) (ص مر.)۱- دارای یک رأی و اندیشه.۲- متفق، متحد.۳- دوست جانی و ص...

معین ه

(~.) (ص مر.) آن که اقبال خجسته و میمون دارد، همایون بخت.

معین ه

(هَ ش) (ق.) پیوسته، همواره.

معین ه

(هَ) (ص.)۱- مسطح، صاف.۲- نرم و آهسته.

سایدبار