جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها
منو
معین
ه
هوان
(هَ) (اِ.) خواری، سستی، سبکی.
معین
ه
هوابرد
(~. بُ) (اِمر.) تجهیزات و ساز و برگی است که از راه هوا حمل میشود.
معین
ه
هنگامه
(هِ مِ) (اِ.)۱- جمعیت مردم.۲- معرکه.۳- شور و غوغا، داد و فریاد.
معین
ه
هورمزد
(مُ) (اِ.) هُرمز.
معین
ه
هوام
(هَ مّ) (اِ.) جِ هامه. حشرات موذی.
معین
ه
هوا گرفتن
(~. گِ رِ تَ) (مص ل.)۱- بالا رفتن، اوج گرفتن.۲- پیشرفت کردن، ترقی کردن...
معین
ه
هنگام
(هِ) (اِ.)۱- وقت، زمان.۲- موسم، فصل.۳- زمان مرگ.
معین
ه
هورقلیا
(قَ) (اِ.) درخشش بخار، تشعشع بخار.
معین
ه
هواشناسی
(هَ. ش) (اِمر.) علمی که جو زمین و ارتباط آن را با نوع آب و هوا مورد بح...
معین
ه
هوا
(~.) (اِ.) (عا.) اوضاع، احوال، شرایط. ؛ ~ پس بودن کنایه از: نامناسب و...
«
‹
52
53
54
55
56
›
»
باز کردن سایدبار
فروشگاه
خانه
جستجو
لغت نامه
صفحه اصلی زردیس
پیشنهاد کلمه
همه کلمه ها