بایگانی‌های و - صفحه ۵۰ از ۷۲

معین و

(وَ. خا) (ص فا.)۱- طالب وفا.۲- خیرخواه، خوش نفس.

معین و

(وَ عَ) (اِ.) زمین سخت و ناهموار.

معین و

(وَ طَ) (اِ.) حاجت، نیاز.

معین و

(وَ یَّ) (اِ.)۱- اندرز، نصیحت.۲- سفارشی که شخص پیش از مردن به وَصیُ خ...

معین و

(وَ) (اِ.) مرگ. ج. وفیات.

معین و

(~. گِ رِ تَ) (مص ل.) دعوت کردن.

معین و

(وَ) (اِ.) زمین نشیب و پست میان زمین‌های بلند.

معین و

(وَ یّ) (ص.)کسی که وصیت کننده او را مأمور اجرای وصیت خود کند.

معین و

(وَ) (مص ل.) به جا آوردن عهد و پیمان و پایداری در دوستی.

معین و

(~.) (اِمر.) محل ملاقات، میعاد.

سایدبار