بایگانی‌های ک - صفحه ۱۰۱ از ۱۵۰

ک معین

(~.) (ص. اِ.) بی حیا، گستاخ.

ک معین

(کُ) (اِ.)۱- رییس محله، کلانتر.۲- رییس هر صنف از کسبه.

ک معین

(کَ. گُ هِ) (اِمر.) کمانی که با آن مهره و گلولة گِلی یا سنگی می‌انداخت...

ک معین

(~.) (حامص.) تقلب در وزن جنس هنگام فروختن.

ک معین

(کُ) (اِ.) گلیون، جامة هفت رنگ.

ک معین

(~. شُ دَ) (مص ل.) بسته شدن، قفل شدن.

ک معین

(کُ چِ) (اِ.) نوعی نان شیرینی که با آرد گندم و روغن و شکر می‌سازند. کل...

ک معین

(~. گُ دِ) (ص مر.)۱ - آن که سرش بزرگ و گنده باشد.۲- (عا.) صاحب نفوذ.

ک معین

(کَ) (اِ.) وسیله‌ای برای تیراندازی در قدیم. ؛ ~به زه بودن کنایه از:...

ک معین

(~.) (ص فا.) فروشنده‌ای که جنس را کمتر از وزنی که باید داشته باشد می‌ف...

سایدبار