بایگانی‌های ک - صفحه ۱۲۱ از ۱۵۰

ک معین

(کُ گِ رِ) (اِ.) شرفه، دندانه، دندانه‌های بالای دیوارها و بلندی‌های هر...

ک معین

(کَ یا کُ دَ) (مص ل.) جمع کردن، اندوختن.

ک معین

(~. رِ) (اِمر.) کنایه از: جهان.

ک معین

(کَ بُ یا بَ) (ص.) نادان، احمق.

ک معین

(کَ گَ) (اِ.) گیاهی است خاردار با برگ‌های بریده و ساقة سفید، کوتاه و س...

ک معین

(کَ عِ) (اِ.) جِ کاعب ؛ پستان برآمدگان.

ک معین

(کَ هَ نَ یا نِ) (اِ.) ج. کاهن.

ک معین

(کَ بَ یا بُ) (اِمر.) خزانه دار، صراف.

ک معین

(کَ) (اِ.)۱- سرانگشت تا دوش.۲- بال پرنده، جناح.۳- شاخة درخت.

ک معین

(کَ) (اِ.) صفت، گونه، روش، طریق. کواشه هم گفته شده.

سایدبار