بایگانی‌های ک - صفحه ۱۲۶ از ۱۵۰ - لغت نامه زردیس

ک معین

کوره پزخانه

(~ پَ. نِ) (اِمر.) جایی که در آن کوره‌هایی برای پختن فرآورده‌هایی مانن...

ک معین

کودک

(دَ) (ص.) طفل، خردسال.

ک معین

کوتار

(اِ.) کوچه و بازاری که روی آن سر - پوشیده باشد.

ک معین

کومه

(مِ) (اِ.) آلونک، کلبه.

ک معین

کول کردن

(کَ دَ) (مص م.)(عا.) حمل کردن بار یا شخصی را بر روی شانه یا پشت.

ک معین

کوسک

(کَ س) (اِ.) باقلا.

ک معین

کوره سواد

(~. سَ) (اِ.) سواد اندک.

ک معین

کودن

(~.) (اِ.) قاطر، فیل.

ک معین

کوت کردن

(کَ دَ) (مص م.) توده کردن، انباشتن روی هم.

ک معین

کومش

(مِ) (ص.) چاه کن، مقنی.

سایدبار

باز کردن سایدبار