بایگانی‌های ک - صفحه ۱۴۳ از ۱۵۰

ک معین

(کَ وَ) (ص فا.) بادی که کج وزد، باد مخالف.

ک معین

(کَ چَ) (حامص. اِمر.) مرضی است که بر اثر آن زخم‌هایی در سر پیدا شود و ...

ک معین

(کَ پَ رِ) (اِ.) (عا.) = کبره: چرکی که روی اشیاء بندد.

ک معین

(کَ کَ لَ یا لِ) (اِ.) شانه به سر، هدهد.

ک معین

(~.) (حامص.) صغر، خردی.

ک معین

(رَ) (ص مر.) پاک، پاکیزه، لطیف.

ک معین

(کَ ژُ) (اِ.) ریشة گیاه زرنباد که بسیار تلخ است.

ک معین

(کَ چَ لَ. دَ. وَ دَ) (مص ل.) (عا.) داد و فریاد راه انداختن، الم شنگه ...

ک معین

(کَ پَ) (اِ.) آلونگ، خانه‌ای که از نی و حصیر ساخته باشند.

ک معین

(~.) (اِمر.) مهمانی عصرانه همراه با پذیرایی به وسیلة مشروبات ا لکلی....

سایدبار