بایگانی‌های ک - صفحه ۲۸ از ۱۵۰

ک معین

(اِ.) برادر مادر، دایی.

ک معین

(اِ.) تارک سر، فرق سر. کاج و کاچک نیز گویند.

ک معین

(ص.) پادشاهی، سلطنتی.

ک معین

(اِ.) گیاهی از تیرة مرکبان با برگهای سبز و درشت قابل خوردن.

ک معین

(اِ.) = کناز: بن خوشة خرما، آن جا که به نخل چسبیده.

ک معین

(مِ) (ص.)۱- درست، بی نقص.۲- فاضل، دانا.

ک معین

۱- (اِفا.) محافظت کننده، نگاهبان.۲- متأخر.۳- (اِ.) بیعانه.۴- وامی که ...

ک معین

(کُ) (ص نسب. اِمر.) پرنده‌ای است از گونه‌های جل که در روی سر دارای چن...

ک معین

(ص فا. اِ.)۱- لفافه‌ای که زردوزان برای قماش سازند.۲- دسته و بسته.

ک معین

(اِ.) دارویی که سبب سوختن و ضمناً تصلب دهانة عروق و محل بریدگی و زخم ...

سایدبار