بایگانی‌های ک - صفحه ۵۰ از ۱۵۰

ک معین

(کَ خُ) (ص مر.)۱- بزرگ ده، رییس.۲- مرد زن گرفته و عروسی کرده.

ک معین

(کَ. کُ) (ص مر.) کنایه از: مغرور، خودپسند.

ک معین

(کِ رَ) (مص ل.) بسیاری، فراوانی.

ک معین

(کُ تَ) (اِ.) = کوتل:۱- اسب یدک، اسب جنیبت.۲- تل و پشتة بلند خاک.

ک معین

(کَ رّ) (ص.) بسیار حمله کننده.

ک معین

(کُ یِ) (اِمص.)۱- سختی روزگار.۲- گدایی.

ک معین

(کَ) (ص مر.) بانوی منزل، زن خانه دار.

ک معین

(~. پَ) (ص مر.) بدمعامله، مفسد.

ک معین

(کَ یا کِ فَ) (مص ل.) پلیدی، آلودگی.

ک معین

(کِ) (اِ.) شانه، دوش، استخوان شانه. ج. اکتاف.

سایدبار