بایگانی‌های ک - صفحه ۵۱ از ۱۵۰

ک معین

(کَ حّ) (ص. اِ.)۱- سرمه کننده.۲- چشم پزشک.

ک معین

(کَ) (اِمر.) بیل سر کج که با آن چیزی را از گودالی که حفر شود برآورند و...

ک معین

(کَ تِ) (اِ.)۱- دمپخت، برنج دمی.۲- صندوقخانه، پستو.

ک معین

(کَ دَ یا دِ) (ص مف.) آشفته و پریشان گردیده.

ک معین

(کَ ذا لِ) (ق.) همچنین، چنین هم.

ک معین

(کُ دَ) (اِ.) نک کدین.

ک معین

(کَ جِ) (اِ.) کجین، جامة جنگی که در آن کج یا ابریشم به کار رفته باشد.

ک معین

(کَ. اُ دَ) (مص ل.) (عا.) کج کردن، دشمن شدن.

ک معین

(کَ تَ بَ) (ص.) نک کتنبر.

ک معین

(کَ دَ) (مص ل.) تباه شدن کار، پریشان شدن.

سایدبار